Algemene degustatie - vrijdag 13 maart 2015
De Poes (8 %) - Brouwerij De Poes, Tielt (bij Deca Services, Vleteren)
Stijn David, bakker en diëtist van opleiding, besliste in 2012 om zijn passie voor bier wat meer in de praktijk te brengen. Hij wou Tielt opnieuw op de bierkaart zetten met een nieuw, ambachtelijk bier. In 2014 ging hij echt van start met zijn bierfirma De Poes, die haar naam dankt aan het gelijknamige huisdier: de naam moet de elegante en verfijnde smaken van het bier accentueren. De Poes hoopt niet alleen maar mannelijke bierliefhebbers te overtuigen, maar mikt ook op een vrouwelijke entourage. Door de gebruikte hopsoorten heeft het volgens de website een evenwichtige bitterheid, maar de hoofdtoon zou vooral fruitig-zoet zijn.
Het bier wordt gebrouwen bij Deca in Woesten, waar Stijn wel zelf aan de roerkuip mag staan en het brouwproces van zijn eigen recept mag begeleiden. De grondstoffen komen van eigen bodem: lokale mout, en Poperingse hop waardoor het bier het logo “Belgische hop” mag dragen.
Het bier mag minimaal 6 weken op fles nagisten en rustig rijpen. Het nieuwste brouwsel werd gebrouwen op 6 februari 2015.
Eén van de gebeurtenissen die voor Stijn de doorslag gaven om te beginnen brouwen, was het vinden van een oud flesje in het tuinhuis van zijn nieuwe woning: dat flesje kwam van de verdwenen Tieltse brouwerij Vandermeulen. Een leuk weetje is daarom dat de roerkuip van brouwerij Deca van Tieltse makelij is: ze werd een 100-tal jaar geleden gemaakt door ijzergieterij De Coster - Van De Velde nabij het station van Tielt.
Het bier De Poes is beschikbaar sinds midden juni 2014. Het is een blond, ongefilterd bier van hoge gisting en bevat vier graansoorten: gerstemout, tarwe, haver en mais. Het bevat ook kruiden, die zorgen voor een frisheid van bloemen en citrus.
Het kreeg een eervolle vermelding op de Brussels Beer Challenge 2014.
In de Middeleeuwen werd de kat beschouwd als bondgenoot van de duivel en heksen; een zwarte kat kon een heks zijn die een gedaanteverwisseling had gedaan. Eén van de redenen was dat men katten niet hoorde aankomen; heksen zouden zich zo onopgemerkt kunnen verplaatsen. Katten werden daarom vroeger vaak wreed behandeld en gedood. De mensen deden zichzelf echter onheil aan in de Middeleeuwen: hun vijandige houding tegenover katten zorgde voor een overbevolking aan muizen en ratten, waardoor de pest zich makkelijker kon verspreiden.
In het hedendaagse volkse bijgeloof brengt het onheil met zich mee als een zwarte kat je pad kruist. Maar er zijn nog andere, minder gekende redenen waarom een kat onheil brengt: een kat die te dicht bij onze mond komt, zou de adem uit ons lichaam kunnen wegslurpen. Je krijgt ongeluk als een kat in je huis sterft. Je krijgt ongeluk als een kat mee verhuist. In Engeland brengt een zwarte kat geluk, en een witte kat ongeluk. In sommige landen is een kat geen brenger van ongeluk, maar eerder een dier dat waarschuwt tegen ongeluk.
In kinderverhalen is de kat nog altijd regelmatig een symbool van het kwaad: denk maar aan Azraël, de boosaardige kat van smurfenvijand Gargamel, of de kat uit Tom & Jerry.
Stijn David, bakker en diëtist van opleiding, besliste in 2012 om zijn passie voor bier wat meer in de praktijk te brengen. Hij wou Tielt opnieuw op de bierkaart zetten met een nieuw, ambachtelijk bier. In 2014 ging hij echt van start met zijn bierfirma De Poes, die haar naam dankt aan het gelijknamige huisdier: de naam moet de elegante en verfijnde smaken van het bier accentueren. De Poes hoopt niet alleen maar mannelijke bierliefhebbers te overtuigen, maar mikt ook op een vrouwelijke entourage. Door de gebruikte hopsoorten heeft het volgens de website een evenwichtige bitterheid, maar de hoofdtoon zou vooral fruitig-zoet zijn.
Het bier wordt gebrouwen bij Deca in Woesten, waar Stijn wel zelf aan de roerkuip mag staan en het brouwproces van zijn eigen recept mag begeleiden. De grondstoffen komen van eigen bodem: lokale mout, en Poperingse hop waardoor het bier het logo “Belgische hop” mag dragen.
Het bier mag minimaal 6 weken op fles nagisten en rustig rijpen. Het nieuwste brouwsel werd gebrouwen op 6 februari 2015.
Eén van de gebeurtenissen die voor Stijn de doorslag gaven om te beginnen brouwen, was het vinden van een oud flesje in het tuinhuis van zijn nieuwe woning: dat flesje kwam van de verdwenen Tieltse brouwerij Vandermeulen. Een leuk weetje is daarom dat de roerkuip van brouwerij Deca van Tieltse makelij is: ze werd een 100-tal jaar geleden gemaakt door ijzergieterij De Coster - Van De Velde nabij het station van Tielt.
Het bier De Poes is beschikbaar sinds midden juni 2014. Het is een blond, ongefilterd bier van hoge gisting en bevat vier graansoorten: gerstemout, tarwe, haver en mais. Het bevat ook kruiden, die zorgen voor een frisheid van bloemen en citrus.
Het kreeg een eervolle vermelding op de Brussels Beer Challenge 2014.
In de Middeleeuwen werd de kat beschouwd als bondgenoot van de duivel en heksen; een zwarte kat kon een heks zijn die een gedaanteverwisseling had gedaan. Eén van de redenen was dat men katten niet hoorde aankomen; heksen zouden zich zo onopgemerkt kunnen verplaatsen. Katten werden daarom vroeger vaak wreed behandeld en gedood. De mensen deden zichzelf echter onheil aan in de Middeleeuwen: hun vijandige houding tegenover katten zorgde voor een overbevolking aan muizen en ratten, waardoor de pest zich makkelijker kon verspreiden.
In het hedendaagse volkse bijgeloof brengt het onheil met zich mee als een zwarte kat je pad kruist. Maar er zijn nog andere, minder gekende redenen waarom een kat onheil brengt: een kat die te dicht bij onze mond komt, zou de adem uit ons lichaam kunnen wegslurpen. Je krijgt ongeluk als een kat in je huis sterft. Je krijgt ongeluk als een kat mee verhuist. In Engeland brengt een zwarte kat geluk, en een witte kat ongeluk. In sommige landen is een kat geen brenger van ongeluk, maar eerder een dier dat waarschuwt tegen ongeluk.
In kinderverhalen is de kat nog altijd regelmatig een symbool van het kwaad: denk maar aan Azraël, de boosaardige kat van smurfenvijand Gargamel, of de kat uit Tom & Jerry.
Vrijdag de dertiende wordt door veel mensen als een ongeluksdag beschouwd, wegens de combinatie van vrijdag en dertien.
Vrijdag was de dag waarop Jezus gekruisigd werd, dus een ongeluksdag. Ook bij de oude Romeinen en in Engeland werden doodstraffen voltrokken op een vrijdag. Het getal 13 kan verwijzen naar het laatste avondmaal waarop 13 personen samen aan tafel zaten. De combinatie van een vrijdag en het cijfer 13 is dus extra ongelukkig.
Een andere verklaring is dat op vrijdag 13 oktober 1307 in Frankrijk alle tempeliers werden gearresteerd op bevel van Filips de Schone, op grond van valse beschuldigingen, met als gevolg dat de volledige orde van de tempeliers teloorging.
Een derde verklaring komt uit de Noorse mythologie, waar de kwaadaardige god Loki als niet-uitgenodigde 13de gast op een feest aankwam en de aarde in rouw dompelde.
Het moderne bijgeloof van vrijdag de 13de als ongeluksdag werd voor het eerst vermeld op het einde van de 19de eeuw. Het heeft in elk geval op sommige plaatsen een grote invloed: in de Verenigde Staten is er veel werkverzuim op vrijdag de 13de; er bestaan vliegtuigen zonder 13de rij en gebouwen zonder 13de verdieping. Men merkt echter dat er op vrijdag de 13de juist minder ongevallen lijken te gebeuren dan op andere dagen: misschien zijn de mensen juist voorzichtiger die dag?
Onhoud vooral deze: in de psychologie spreekt men over paraskevidekatriafobie, de angst voor vrijdag de dertiende.
Vrijdag was de dag waarop Jezus gekruisigd werd, dus een ongeluksdag. Ook bij de oude Romeinen en in Engeland werden doodstraffen voltrokken op een vrijdag. Het getal 13 kan verwijzen naar het laatste avondmaal waarop 13 personen samen aan tafel zaten. De combinatie van een vrijdag en het cijfer 13 is dus extra ongelukkig.
Een andere verklaring is dat op vrijdag 13 oktober 1307 in Frankrijk alle tempeliers werden gearresteerd op bevel van Filips de Schone, op grond van valse beschuldigingen, met als gevolg dat de volledige orde van de tempeliers teloorging.
Een derde verklaring komt uit de Noorse mythologie, waar de kwaadaardige god Loki als niet-uitgenodigde 13de gast op een feest aankwam en de aarde in rouw dompelde.
Het moderne bijgeloof van vrijdag de 13de als ongeluksdag werd voor het eerst vermeld op het einde van de 19de eeuw. Het heeft in elk geval op sommige plaatsen een grote invloed: in de Verenigde Staten is er veel werkverzuim op vrijdag de 13de; er bestaan vliegtuigen zonder 13de rij en gebouwen zonder 13de verdieping. Men merkt echter dat er op vrijdag de 13de juist minder ongevallen lijken te gebeuren dan op andere dagen: misschien zijn de mensen juist voorzichtiger die dag?
Onhoud vooral deze: in de psychologie spreekt men over paraskevidekatriafobie, de angst voor vrijdag de dertiende.
Triporteur Wild & Funky (5,5 %) - BOMBrewery, Bree (bij Brouwerij Anders!, Halen)
BOMBrewery staat voor Belgische Originele Moutbakkerij en brouwerij, en is welllicht de eerste echte moutbakkerij ter wereld. Initiatiefnemer Bert Van Hecke bakt zijn moutsoorten en creëert zo innovatieve en unieke mouten, speciaal ontworpen voor de bieren die BOMBrewery op de markt brengt.
Bert Van Hecke is begonnen als huisbrouwer. Later leerde hij het vak in de brouwerijen van Orval en Rodenbach, en was hij even keldermeester bij Boon. Ook bij Sint-Bernardus heeft hij een tijd gewerkt; daar ontwierp hij de Abt 12 Special Edition. Hij was verschillende keren jurylid tijdens de World Beer Cup en werkte een tijd in Amerika bij New Belgium.
Tijdens zijn tijd bij Rodenbach vond hij inspiratie in ‘den eest’ die ze er vroeger gebruikten om hun eigen mout te maken. Bert kocht een koffiebrander en paste deze aan om er zijn eigen mouten mee te creëren. Hij koopt merkloze mout en bakt of roostert die op verschillende temperaturen in functie van elk afzonderlijk bier, eventueel in combinatie met andere grondstoffen zoals suiker, kruiden en andere granen. Mout die op lage temperaturen wordt gebakken, wordt zacht en licht; indien geroosterd op hogere temperaturen wordt hij donkerder en intenser. De gebakken mout wordt daarna binnen de 48 uur verwerkt in het bier en is dus supervers.
Bert creëert voor elk bier een eigen recept. De zelfgemaakte mout, die speciaal voor het bier wordt ontworpen vormt de basis van de samenstelling. Deze mouten zijn dus uniek en artisanaal huisgemaakt. De grondstoffen die BOMBrewery gebruikt (granen, basismouten, suikers en hop) worden zorgvuldig gekozen, om ervoor te zorgen dat de ingrediënten in een groter geheel passen en er niet een bepaald overheersend ingrediënt is. Het bakken van mout of granen om zo op maat gemaakte speciaalmout te creëren is uniek in België.
De Triporteur-bieren zijn de basisbieren in hun gamma. Daarnaast lanceerde BOMBrewery recentelijk ook een speciale bierlijn met eenmalige producten. Deze bieren worden gebrouwen met eenmalig geroosterde mouten of granen en verschijnen onder de groepsnaam Special Roast Series.
Triporteur Wild & Funky is nieuw soort zuur bier, met een complexe gisting en invloeden van champagne en cider. Als hop werd Belgische Golding gebruikt, en als suikerbron een één op acht appel- en perenstroop. Er werd vergist met Brettanomyces, champagnegist, witte wijn-gist en melkzuurbacteriën. Door de aanwezige zuren kan het bier goed verouderen. Voor dit bier reconstrueerde BOM Brewery ook twee “verloren” Belgische mouten: BOM Special A is een zacht geroosterde gekarameliseerde mout, en BOM Special B is een zeer intense geroosterde gekarameliseerde mout met een duidelijke gebrande suikersmaak.
De link met vrijdag de dertiende? Eigenlijk gewoon omdat er een duiveltje op het etiket staat en een onfortuinlijke fazant een appel tegen het hoofd heeft gekregen.
BOMBrewery staat voor Belgische Originele Moutbakkerij en brouwerij, en is welllicht de eerste echte moutbakkerij ter wereld. Initiatiefnemer Bert Van Hecke bakt zijn moutsoorten en creëert zo innovatieve en unieke mouten, speciaal ontworpen voor de bieren die BOMBrewery op de markt brengt.
Bert Van Hecke is begonnen als huisbrouwer. Later leerde hij het vak in de brouwerijen van Orval en Rodenbach, en was hij even keldermeester bij Boon. Ook bij Sint-Bernardus heeft hij een tijd gewerkt; daar ontwierp hij de Abt 12 Special Edition. Hij was verschillende keren jurylid tijdens de World Beer Cup en werkte een tijd in Amerika bij New Belgium.
Tijdens zijn tijd bij Rodenbach vond hij inspiratie in ‘den eest’ die ze er vroeger gebruikten om hun eigen mout te maken. Bert kocht een koffiebrander en paste deze aan om er zijn eigen mouten mee te creëren. Hij koopt merkloze mout en bakt of roostert die op verschillende temperaturen in functie van elk afzonderlijk bier, eventueel in combinatie met andere grondstoffen zoals suiker, kruiden en andere granen. Mout die op lage temperaturen wordt gebakken, wordt zacht en licht; indien geroosterd op hogere temperaturen wordt hij donkerder en intenser. De gebakken mout wordt daarna binnen de 48 uur verwerkt in het bier en is dus supervers.
Bert creëert voor elk bier een eigen recept. De zelfgemaakte mout, die speciaal voor het bier wordt ontworpen vormt de basis van de samenstelling. Deze mouten zijn dus uniek en artisanaal huisgemaakt. De grondstoffen die BOMBrewery gebruikt (granen, basismouten, suikers en hop) worden zorgvuldig gekozen, om ervoor te zorgen dat de ingrediënten in een groter geheel passen en er niet een bepaald overheersend ingrediënt is. Het bakken van mout of granen om zo op maat gemaakte speciaalmout te creëren is uniek in België.
De Triporteur-bieren zijn de basisbieren in hun gamma. Daarnaast lanceerde BOMBrewery recentelijk ook een speciale bierlijn met eenmalige producten. Deze bieren worden gebrouwen met eenmalig geroosterde mouten of granen en verschijnen onder de groepsnaam Special Roast Series.
Triporteur Wild & Funky is nieuw soort zuur bier, met een complexe gisting en invloeden van champagne en cider. Als hop werd Belgische Golding gebruikt, en als suikerbron een één op acht appel- en perenstroop. Er werd vergist met Brettanomyces, champagnegist, witte wijn-gist en melkzuurbacteriën. Door de aanwezige zuren kan het bier goed verouderen. Voor dit bier reconstrueerde BOM Brewery ook twee “verloren” Belgische mouten: BOM Special A is een zacht geroosterde gekarameliseerde mout, en BOM Special B is een zeer intense geroosterde gekarameliseerde mout met een duidelijke gebrande suikersmaak.
De link met vrijdag de dertiende? Eigenlijk gewoon omdat er een duiveltje op het etiket staat en een onfortuinlijke fazant een appel tegen het hoofd heeft gekregen.
Mort Subite Oude Gueuze (7 %) - Mort Subite (Alken Maes), Kobbegem
Mort Subite is een Belgisch biermerk van Brouwerijen Alken-Maes te Kobbegem, een deelgemeente van Asse. Hoewel Petrus Verhasselt, abt van Affligem, melding maakte van een vroegere boerderij-brouwerij in Kobbegem in 1604, wordt pas in 1686 Joris Van Der Hasselt vermeld als eerste brouwer. Via huwelijken en erfenissen kwam de brouwerij in 1869 in handen van Jean-Baptist De Keersmaeker.
Tot de Tweede Wereldoorlog bleef de boerderij in werking, maar nadien werd alles gezet op de brouwerij. Al voor de oorlog waren er concrete plannen om de brouwerij uit te breiden. Het nieuwe brouwersmateriaal was reeds geleverd en werd gedurende de oorlog onder het stro verborgen in de boerderij.
In de jaren 60 produceerde de brouwerij ruim 60 % pils, tegen 30 % hooggegist bier en slechts 10 % lambik. Het tij keerde echter ten voordele van de lambik wanneer men tot het inzicht kwam dat de pilsmarkt meer en meer in handen kwam van de grote brouwerijen.
In 1970 werd de Mort Subite, een gekend Brussels café annex geuzestekerij, overgenomen van de gebroeders Vossen. Vanaf dan droegen de bieren niet langer de naam Den Hert maar wel Mort Subite.
Mort Subite groeide langzaam uit tot een vaste waarde in het specifieke biersegment van geuze en fruitbier. In 1972 volgde de eerste commerciële samenwerking met de familie Maes.
In 1989 wordt brouwerij Eylenbosch van Schepdaal overgenomen. In datzelfde jaar trekt Paul De Keersmaeker, broer van André, zich terug uit de zaak en verkoopt zijn aandelen aan Theo Maes. Zo kwam 50 % van de aandelen in handen van de toenmalige brouwerij Maes. Sinds oktober 2000 heeft de groep Alken-Maes de volle 100 % van de aandelen van deze brouwerij in handen. Alken-Maes was aanvankelijk de Belgische arm van de Britse groep Scottish & Newcastle, maar is sinds april 2008 eigendom van Heineken.
De brouwerij van Kobbegem heeft een productiecapaciteit van ruim 60.000 hl en telt 9 medewerkers.
Het assortiment Mort Subite omvat een tradtioneel segment met hieronder geuze, oude geuze, kriek, faro en witte lambik. Daarnaast werd er ook een Mort Subite Xtreme-segment gecreëerd met hieronder de zoete en meer fruitige bieren Xtreme Kriek en Xtreme Framboos. Sinds 2006 werd ook een oude kriek gelanceerd, weliswaar beperkt verkrijgbaar.
De Mort Subite Oude Gueuze wordt gebrouwen volgens het eeuwenoude recept van spontaan gegiste lambik uit mout, tarwe en hop, en is een evenwichtige mengeling van oude (min. 3 jaar) en jonge lambik, spontaan gegist en gerijpt op eikenhout. Het etiket toont maar weinig verschillen met de “Original Gueuze”, dat echter een geuze is en geen oude geuze.
De link met vrijdag de dertiende? Mort Subite, onmiddellijk dood… Maar ook, een bier dat gerijpt is op houten vaten, en de uitdrukking: “hout vasthouden” om ongeluk te vermijden!
Mort Subite is een Belgisch biermerk van Brouwerijen Alken-Maes te Kobbegem, een deelgemeente van Asse. Hoewel Petrus Verhasselt, abt van Affligem, melding maakte van een vroegere boerderij-brouwerij in Kobbegem in 1604, wordt pas in 1686 Joris Van Der Hasselt vermeld als eerste brouwer. Via huwelijken en erfenissen kwam de brouwerij in 1869 in handen van Jean-Baptist De Keersmaeker.
Tot de Tweede Wereldoorlog bleef de boerderij in werking, maar nadien werd alles gezet op de brouwerij. Al voor de oorlog waren er concrete plannen om de brouwerij uit te breiden. Het nieuwe brouwersmateriaal was reeds geleverd en werd gedurende de oorlog onder het stro verborgen in de boerderij.
In de jaren 60 produceerde de brouwerij ruim 60 % pils, tegen 30 % hooggegist bier en slechts 10 % lambik. Het tij keerde echter ten voordele van de lambik wanneer men tot het inzicht kwam dat de pilsmarkt meer en meer in handen kwam van de grote brouwerijen.
In 1970 werd de Mort Subite, een gekend Brussels café annex geuzestekerij, overgenomen van de gebroeders Vossen. Vanaf dan droegen de bieren niet langer de naam Den Hert maar wel Mort Subite.
Mort Subite groeide langzaam uit tot een vaste waarde in het specifieke biersegment van geuze en fruitbier. In 1972 volgde de eerste commerciële samenwerking met de familie Maes.
In 1989 wordt brouwerij Eylenbosch van Schepdaal overgenomen. In datzelfde jaar trekt Paul De Keersmaeker, broer van André, zich terug uit de zaak en verkoopt zijn aandelen aan Theo Maes. Zo kwam 50 % van de aandelen in handen van de toenmalige brouwerij Maes. Sinds oktober 2000 heeft de groep Alken-Maes de volle 100 % van de aandelen van deze brouwerij in handen. Alken-Maes was aanvankelijk de Belgische arm van de Britse groep Scottish & Newcastle, maar is sinds april 2008 eigendom van Heineken.
De brouwerij van Kobbegem heeft een productiecapaciteit van ruim 60.000 hl en telt 9 medewerkers.
Het assortiment Mort Subite omvat een tradtioneel segment met hieronder geuze, oude geuze, kriek, faro en witte lambik. Daarnaast werd er ook een Mort Subite Xtreme-segment gecreëerd met hieronder de zoete en meer fruitige bieren Xtreme Kriek en Xtreme Framboos. Sinds 2006 werd ook een oude kriek gelanceerd, weliswaar beperkt verkrijgbaar.
De Mort Subite Oude Gueuze wordt gebrouwen volgens het eeuwenoude recept van spontaan gegiste lambik uit mout, tarwe en hop, en is een evenwichtige mengeling van oude (min. 3 jaar) en jonge lambik, spontaan gegist en gerijpt op eikenhout. Het etiket toont maar weinig verschillen met de “Original Gueuze”, dat echter een geuze is en geen oude geuze.
De link met vrijdag de dertiende? Mort Subite, onmiddellijk dood… Maar ook, een bier dat gerijpt is op houten vaten, en de uitdrukking: “hout vasthouden” om ongeluk te vermijden!
What The Fuck?! Octopus Belgian IPA, Batch One (7 %) - ’t Gaverhopke, Stasegem voor White Pony Microbirrificio
White Pony Microbrewery is een zigeunerbrouwerij die zich specialiseert in het maken van “craft beer”, ongepasteuriseerd en ongefilterd, hergist op fles, zonder vreemde toevoegingen. De meeste van hun bieren worden gebrouwen bij ’t Gaverhopke, af en toe ook bij Gulden Spoor. Hun gamma bestaat uit ontelbare verschillende bieren, vaak met originele namen en opvallende etiketten, en vaak met originele combinaties van ingrediënten. Brouwer Roberto Orano is tegenwoordig ook bezig met houtgerijpte bieren en heeft een hele reeks vaten klaarliggen waarin bier zit te rijpen, zoals Jack Daniels, Calvados, Speyside whisky, Bourgogne,…
What The Fuck? Is een IPA met Palisade en Sorachi Ace-hop. De mout wordt goed gebalanceerd door de hop en de Belgische gist, met een kruidige en florale toets en lange bittere nasmaak. Palisade is een hopsoort van de Yakima Chief Ranch in het noordwesten van de Verenigde Staten en is een kruising van Tettnanger en een Amerikaanse hopvariëteit. Het is een hopsoort die zich goed thuisvoelt in IPA omwille van het complexe maar gematigde smaakprofiel en het feit dat de hop zich meer uit in aroma dan in bitterheid. Hij geeft zoete fruitige effecten en een vleugje citrus met een floraal parfum. Sorachi Ace is een Japanse hopsoort die zowel voor het aroma als voor de bitterheid gebruikt kan worden en eveneens citrusaspecten heeft.
Batch Two werd gebrouwen met Columbus, Simcoe, Amarillo en Centennial hop.
Dit bier kwam op de markt in mei 2014. Algemeen zegt White Pony over dit bier dat het een krankzinnige creatie is voor een feest op de langste dagen van het jaar, waarop je “ervan geniet de octopus te zien dansen en schreeuwen”. WTF?
Waarom zit dit bier in deze degustatie? Maak daar zelf maar iets van… Het etiket ziet er alleszins psychedelisch en creepy uit alsof het recht uit een nachtmerrie komt, en de naam weet het zelf ook niet zo goed.
White Pony Microbrewery is een zigeunerbrouwerij die zich specialiseert in het maken van “craft beer”, ongepasteuriseerd en ongefilterd, hergist op fles, zonder vreemde toevoegingen. De meeste van hun bieren worden gebrouwen bij ’t Gaverhopke, af en toe ook bij Gulden Spoor. Hun gamma bestaat uit ontelbare verschillende bieren, vaak met originele namen en opvallende etiketten, en vaak met originele combinaties van ingrediënten. Brouwer Roberto Orano is tegenwoordig ook bezig met houtgerijpte bieren en heeft een hele reeks vaten klaarliggen waarin bier zit te rijpen, zoals Jack Daniels, Calvados, Speyside whisky, Bourgogne,…
What The Fuck? Is een IPA met Palisade en Sorachi Ace-hop. De mout wordt goed gebalanceerd door de hop en de Belgische gist, met een kruidige en florale toets en lange bittere nasmaak. Palisade is een hopsoort van de Yakima Chief Ranch in het noordwesten van de Verenigde Staten en is een kruising van Tettnanger en een Amerikaanse hopvariëteit. Het is een hopsoort die zich goed thuisvoelt in IPA omwille van het complexe maar gematigde smaakprofiel en het feit dat de hop zich meer uit in aroma dan in bitterheid. Hij geeft zoete fruitige effecten en een vleugje citrus met een floraal parfum. Sorachi Ace is een Japanse hopsoort die zowel voor het aroma als voor de bitterheid gebruikt kan worden en eveneens citrusaspecten heeft.
Batch Two werd gebrouwen met Columbus, Simcoe, Amarillo en Centennial hop.
Dit bier kwam op de markt in mei 2014. Algemeen zegt White Pony over dit bier dat het een krankzinnige creatie is voor een feest op de langste dagen van het jaar, waarop je “ervan geniet de octopus te zien dansen en schreeuwen”. WTF?
Waarom zit dit bier in deze degustatie? Maak daar zelf maar iets van… Het etiket ziet er alleszins psychedelisch en creepy uit alsof het recht uit een nachtmerrie komt, en de naam weet het zelf ook niet zo goed.
Luxuria (9 %) - Hugel, Kortrijk (bij Gulden Spoor, Gullegem)
De initiatiefnemer achter Hugel is Koen Hugelier. Hij brengt bieren op de markt onder de noemer Zeven Zonden, met de ondertitel “Gezegend zijn zij die zondigen”. In het Hof van Eden proefden Adam en Eva van de appel en stortten met deze daad de zonden over de wereld. Zeven hoofdzonden waren er: hoogmoed, hebzucht, lust, afgunst, gulzigheid, woede en traagheid. Hugel liet zich inspireren door de zondeval en wil een reeks van zeven bieren produceren, gebaseerd op de zeven hoofdzonden, over een periode van zeven jaar.
Koen Hugelier gebruikt hiervoor de brouwinstallatie van Het Gulden Spoor uit Gullegem. Voorlopig zijn er drie van de zeven bieren op de markt: Luxuria (de onkuisheid) - 2010, Gula (de gulzigheid) - 2011 en Invidia (de jaloersheid) - 2013. Het is dus in elk geval niet gelukt om elk jaar een bier uit te brengen. In principe zouden nog Superbia, Avaritia, Ira en Acedia uitgebracht moeten worden.
Koen Hugelier werd in 1976 geboren en genoot een dubbele opleiding als medisch en farmaceutisch laborant aan de Hogeschool Gent en Hogeschool West-Vlaanderen en werkte een 10-tal jaar in laboratoria van de UGent. In 2006 ruilde Koen het laboratoriumwerk in om zijn toenmalig bijberoep als entertainer uit te bouwen. Hij kreeg de biermicrobe te pakken via de cursus Zythologie in Syntra West Kortrijk. Vrij snel werd Koen een gepassioneerd bierliefhebber en hobbybrouwer. Hij is docent drankenkennis en foodpairing aan Syntra West en Syntra Midden - Vlaanderen en werd in september 2013 de brouwer van Brouwerij Kazematten te Ieper.
“Luxuria is de zonde van de onkuisheid. Dit bier is ontstaan uit lust en wekt de zoetste aller zonden op”, zegt het etiket. Met zijn 9 vol. % alc. is dit voorlopig het lichtste bier van de reeks. Het bier wordt gebrouwen met vier verschillende soorten mout, twee soorten gist en zes verschillende kruiden, waaronder zoethout en wellicht ook kardemom en kruidnagel. Het bier is robijnrood, wordt uitsluitend met Belgische hop uit Poperinge gebrouwen, is niet gefilterd, niet gepasteuriseerd en niet gecentrifugeerd. Het brouwjaar wordt telkens op het etiket vermeld, zodat liefhebbers het kunnen laten verouderen.
De zwakke link met vrijdag de dertiende? Een ideale dag om doodzonden te begaan… ;-)
De initiatiefnemer achter Hugel is Koen Hugelier. Hij brengt bieren op de markt onder de noemer Zeven Zonden, met de ondertitel “Gezegend zijn zij die zondigen”. In het Hof van Eden proefden Adam en Eva van de appel en stortten met deze daad de zonden over de wereld. Zeven hoofdzonden waren er: hoogmoed, hebzucht, lust, afgunst, gulzigheid, woede en traagheid. Hugel liet zich inspireren door de zondeval en wil een reeks van zeven bieren produceren, gebaseerd op de zeven hoofdzonden, over een periode van zeven jaar.
Koen Hugelier gebruikt hiervoor de brouwinstallatie van Het Gulden Spoor uit Gullegem. Voorlopig zijn er drie van de zeven bieren op de markt: Luxuria (de onkuisheid) - 2010, Gula (de gulzigheid) - 2011 en Invidia (de jaloersheid) - 2013. Het is dus in elk geval niet gelukt om elk jaar een bier uit te brengen. In principe zouden nog Superbia, Avaritia, Ira en Acedia uitgebracht moeten worden.
Koen Hugelier werd in 1976 geboren en genoot een dubbele opleiding als medisch en farmaceutisch laborant aan de Hogeschool Gent en Hogeschool West-Vlaanderen en werkte een 10-tal jaar in laboratoria van de UGent. In 2006 ruilde Koen het laboratoriumwerk in om zijn toenmalig bijberoep als entertainer uit te bouwen. Hij kreeg de biermicrobe te pakken via de cursus Zythologie in Syntra West Kortrijk. Vrij snel werd Koen een gepassioneerd bierliefhebber en hobbybrouwer. Hij is docent drankenkennis en foodpairing aan Syntra West en Syntra Midden - Vlaanderen en werd in september 2013 de brouwer van Brouwerij Kazematten te Ieper.
“Luxuria is de zonde van de onkuisheid. Dit bier is ontstaan uit lust en wekt de zoetste aller zonden op”, zegt het etiket. Met zijn 9 vol. % alc. is dit voorlopig het lichtste bier van de reeks. Het bier wordt gebrouwen met vier verschillende soorten mout, twee soorten gist en zes verschillende kruiden, waaronder zoethout en wellicht ook kardemom en kruidnagel. Het bier is robijnrood, wordt uitsluitend met Belgische hop uit Poperinge gebrouwen, is niet gefilterd, niet gepasteuriseerd en niet gecentrifugeerd. Het brouwjaar wordt telkens op het etiket vermeld, zodat liefhebbers het kunnen laten verouderen.
De zwakke link met vrijdag de dertiende? Een ideale dag om doodzonden te begaan… ;-)
Deo (5 %) - D’Oude Maalderij, Koolskamp (bij ’t Gaverhopke, Stasegem)
Bierfirma D’Oude Maalderij werd opgericht in 2011 in Koolskamp. Vier vrienden ontwikkelden de eerste brouwsels in een kleine brouwinstallatie, op een plaats waar al decennialang graan gemalen en gemengd werd. Inmiddels gingen drie van de vier al een andere weg uit, zodat Jef Pirens alleen overbleef. Hij gaat er prat op vooral authentieke producten te gebruiken om zuivere bieren te brouwen. In het najaar van 2012 stelde D’Oude Maalderij haar eerste bier voor: Qantelaar. Na Qantelaar volgden Redenaar, Qantelaar Oak Aged en Hop The Brewer.
De bieren worden geproduceerd bij bevriende brouwers. Aanvankelijk werd er gebrouwen bij Maenhout (per 6 hl), tegenwoordig vooral bij ’t Gaverhopke (per 10 hl), en occasioneel ook bij De Leite (30 hl), Gulden Spoor (10 hl) en Alvinne (20 hl). Daarbij hecht D’Oude Maalderij er veel belang aan om zelf de roerstok te kunnen hanteren.
Intussen is Jef Pirens wel op zoek naar een geschikte locatie om zijn eigen brouwerij op te richten. Dat het allemaal al heel concreet wordt, blijkt uit foto’s van brouwketels, bierbakken en ander materiaal die al beginnen opduiken.
De nieuwste reeks bieren werd uitgebracht onder de noemer D.O.M.: Deo Optimo Maximo. Deze term betekent, vrij vertaald, “voor de allermachtigste god” en verwijst ook naar de afkorting voor D’Oude Maalderij.
Het is een drieluik van zwarte bieren. Deo (5 vol.% alc.) is een porter; Optimo (8 vol.% alc.) is een stout; en Maximo (11,5 vol.% alc.) is een imperial stout. De etiketten werden ontworpen door drie kustenaars rond de thema’s Dom (als in “kathedraal”) en alchemie.
Waarom in deze proeverij? Eigenlijk alleen maar omdat de arme alchemist op het etiket duidelijk nood heeft aan wat meer geluk. Hij ziet er op zijn minste belabberd uit, en hij is omgeven met gevaarlijk borrelende flessen en kolkende ketels die elk moment kunnen ontploffen.
Bierfirma D’Oude Maalderij werd opgericht in 2011 in Koolskamp. Vier vrienden ontwikkelden de eerste brouwsels in een kleine brouwinstallatie, op een plaats waar al decennialang graan gemalen en gemengd werd. Inmiddels gingen drie van de vier al een andere weg uit, zodat Jef Pirens alleen overbleef. Hij gaat er prat op vooral authentieke producten te gebruiken om zuivere bieren te brouwen. In het najaar van 2012 stelde D’Oude Maalderij haar eerste bier voor: Qantelaar. Na Qantelaar volgden Redenaar, Qantelaar Oak Aged en Hop The Brewer.
De bieren worden geproduceerd bij bevriende brouwers. Aanvankelijk werd er gebrouwen bij Maenhout (per 6 hl), tegenwoordig vooral bij ’t Gaverhopke (per 10 hl), en occasioneel ook bij De Leite (30 hl), Gulden Spoor (10 hl) en Alvinne (20 hl). Daarbij hecht D’Oude Maalderij er veel belang aan om zelf de roerstok te kunnen hanteren.
Intussen is Jef Pirens wel op zoek naar een geschikte locatie om zijn eigen brouwerij op te richten. Dat het allemaal al heel concreet wordt, blijkt uit foto’s van brouwketels, bierbakken en ander materiaal die al beginnen opduiken.
De nieuwste reeks bieren werd uitgebracht onder de noemer D.O.M.: Deo Optimo Maximo. Deze term betekent, vrij vertaald, “voor de allermachtigste god” en verwijst ook naar de afkorting voor D’Oude Maalderij.
Het is een drieluik van zwarte bieren. Deo (5 vol.% alc.) is een porter; Optimo (8 vol.% alc.) is een stout; en Maximo (11,5 vol.% alc.) is een imperial stout. De etiketten werden ontworpen door drie kustenaars rond de thema’s Dom (als in “kathedraal”) en alchemie.
Waarom in deze proeverij? Eigenlijk alleen maar omdat de arme alchemist op het etiket duidelijk nood heeft aan wat meer geluk. Hij ziet er op zijn minste belabberd uit, en hij is omgeven met gevaarlijk borrelende flessen en kolkende ketels die elk moment kunnen ontploffen.
Black Out (10 %) - Bière Totale, Aarschot
Bière Totale is gelegen in Aarschot en pas eind vorig jaar opgericht. Veel informatie is er dus nog niet te vinden over deze producent, maar het staat vast dat dit bedrijf reeds beschikt over de nodige toelatingen van het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen. Het zou alvast de bedoeling zijn om al het bier zelf te produceren in de eigen nanobrouwerij.
Voorlopig is er nog maar één bier. Black Out is een Imperial Stout met een alcoholpercentage van 10 vol. % alc. Een Imperial Stout, of Russian Imperial Stout, is een sterke stout met een hoger alcoholpercentage, en werd genoemd naar het Tsarenhof in Rusland waar sterk donker bier erg populair was in de 19de eeuw. De mythe vertelt dat Imperial Stout sterker in alcohol moest zijn om de lange reis naar Rusland te overleven, maar dit is uiteraard een fabeltje. Voor de ware toedracht rond dit verhaal, verwijzen we jullie graag verder naar de themadegustatie “Mythbusters” op vrijdag 5 juni. ;-)
Het etiket van de Black Out is bijzonder origineel opgevat: de zes ingrediënten van het bier staan met een logootje op het etiket, samen met hun hoeveelheid per flesje. Zo zien we dat er 70 cl water gebruikt werd voor de productie van één fles, 0,1 gram gist, 117 gram gerst, 17 gram haver, 17 gram suiker en 2,5 gram hop.
De link naar vrijdag de dertiende: we vermoeden dat Bière Totale verwijst naar “perte totale”, want uiteraard een ongelukkige situatie is. Op een vrijdag de dertiende zou een black out, of totale elektriciteitspanne ook weer typisch zijn.
Bière Totale is gelegen in Aarschot en pas eind vorig jaar opgericht. Veel informatie is er dus nog niet te vinden over deze producent, maar het staat vast dat dit bedrijf reeds beschikt over de nodige toelatingen van het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen. Het zou alvast de bedoeling zijn om al het bier zelf te produceren in de eigen nanobrouwerij.
Voorlopig is er nog maar één bier. Black Out is een Imperial Stout met een alcoholpercentage van 10 vol. % alc. Een Imperial Stout, of Russian Imperial Stout, is een sterke stout met een hoger alcoholpercentage, en werd genoemd naar het Tsarenhof in Rusland waar sterk donker bier erg populair was in de 19de eeuw. De mythe vertelt dat Imperial Stout sterker in alcohol moest zijn om de lange reis naar Rusland te overleven, maar dit is uiteraard een fabeltje. Voor de ware toedracht rond dit verhaal, verwijzen we jullie graag verder naar de themadegustatie “Mythbusters” op vrijdag 5 juni. ;-)
Het etiket van de Black Out is bijzonder origineel opgevat: de zes ingrediënten van het bier staan met een logootje op het etiket, samen met hun hoeveelheid per flesje. Zo zien we dat er 70 cl water gebruikt werd voor de productie van één fles, 0,1 gram gist, 117 gram gerst, 17 gram haver, 17 gram suiker en 2,5 gram hop.
De link naar vrijdag de dertiende: we vermoeden dat Bière Totale verwijst naar “perte totale”, want uiteraard een ongelukkige situatie is. Op een vrijdag de dertiende zou een black out, of totale elektriciteitspanne ook weer typisch zijn.
The Crow (14 %) - ’t Gaverhopke, Stasegem (voor White Pony Microbirrificio)
The Crow werd gebrouwen met een ongelooflijke hoeveelheid speciale mout- en hopsoorten, sterke donkere chocolade, espresso, koffiebonen, zoethout, donkere en gedroogde vruchten, en een stevig vleugje specerijen. Het bier is zwart als de nacht en laat zich prima combineren met chocoladecake, donkere chocolade en tiramisu.
Volgens het etiket moet het bier bij voorkeur gedronken worden tijdens de donkerste nachten: dit bier zal dan je laatste nachtmerrie zijn… Gelukkig wel met de belofte dat we morgen opnieuw het licht zullen vinden!
Het zou ongeluk brengen om één enkele kraai te zien. Twee kraaien brengen echter geluk. Drie betekent gezondheid (maar zou ook kunnen betekenen dat iemand in je omgeving gaat sterven), vier is welvarendheid, vijf is ziekte en zes is dood. Het is dus een heel gevaarlijk beestje, je speelt er een beetje Russische roulette mee…
The Crow werd gebrouwen met een ongelooflijke hoeveelheid speciale mout- en hopsoorten, sterke donkere chocolade, espresso, koffiebonen, zoethout, donkere en gedroogde vruchten, en een stevig vleugje specerijen. Het bier is zwart als de nacht en laat zich prima combineren met chocoladecake, donkere chocolade en tiramisu.
Volgens het etiket moet het bier bij voorkeur gedronken worden tijdens de donkerste nachten: dit bier zal dan je laatste nachtmerrie zijn… Gelukkig wel met de belofte dat we morgen opnieuw het licht zullen vinden!
Het zou ongeluk brengen om één enkele kraai te zien. Twee kraaien brengen echter geluk. Drie betekent gezondheid (maar zou ook kunnen betekenen dat iemand in je omgeving gaat sterven), vier is welvarendheid, vijf is ziekte en zes is dood. Het is dus een heel gevaarlijk beestje, je speelt er een beetje Russische roulette mee…